ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

«΄Εντα Γκάμπλερ»/«Hedda Gabler» του Ερρίκου Ίψεν/Henrik Ibsen, Θέατρο «Κάτω από τη Γέφυρα» (Κεντρική σκηνή)

Του Νίκου Ανδρείου

Η «Έντα Γκάμπλερ»/«Hedda Gabler» του Ερρίκου Ίψεν/Henrik Ibsen (Νορβηγός θεατρικός Συγγραφέας, Σκηνοθέτης & Ηθοποιός, 1828-1906) ανέβηκε για πρώτη φορά στη σκήνη του Residenz Τheater (Μόναχο) την 31^η Ιανουαρίου του 1891. Πρόκειται, για το 23^ο θεατρικό του έργο -επί συνόλου 27 Θ. έργων- που απηχεί τη βαθιά ενσυναίσθηση, ερμηνεία και «δραματουργική ενατένιση» της ανθρώπινης ψυχής και των παθών της, εκ μέρους του ύψιστου Δραματουργού του 19^ου-20^ου Αιώνα, στο Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο Θεατρικό γίγνεσθαι -που δεν καμώνεται πως είναι κάτι άλλο, ίσως «ανώτερο», από την ίδια την  καθημερινή ΖΩΗ των ανθρώπων, αλλά αντλεί σε «ευθεία γραμμή» απ’ αυτήν-. Σταχυολογώντας, είναι ενδεικτικές και καταδεικτικές μερικές από τις σημειώσεις του Ίψεν για την ηρωίδα του: Η Έντα στην ουσία θα ήθελε να ζήσει τη ζωή της σαν άντρας. Αλλά παρεμβαίνουν οι φόβοι και οι ενδοιασμοί, αλλοι κληρονομημένοι και  άλλοι έμφυτοι… Είναι η τυπική γυναίκα ως προς την θέση που βρίσκεται και ως προς τον χαρακτήρα της. Παντρεύεται τον Τέσμαν , αλλά «αφιερώνει» τη φαντασία και τα όνειρά της στον Λέβμποργκ. Τον φέρνει στα όριά του αλλά οπισθοχωρεί και μόνο με την υποψία σκανδάλου… Αισθάνεται τρομερή έλξη για τις σύγχρονες τάσεις των καιρών της, αλλά της λείπει το θάρρος της υλοποίησης/πραγμάτωσης. Οι σκέψεις της παραμένουν θεωρίες, απραγματοποίητα όνειρα.

[…]Από τις πιο αμφιλεγόμενες θεατρικές ηρωίδες της εποχής της, η Έντα Γκάμπλερ, κόρη στρατηγού, νοιώθει να ασφυκτιά μέσα στον γάμο της με τον αφοσιωμένο Γιόργκεν Τέσμαν. Εγκλωβισμένη μέσα στην επιλογή της για μια πλούσια ζωή, τον περιφρονεί και τον κρατά σε απόσταση καταστρέφοντας σταδιακά τα πάντα γύρω της. Το παιχνίδι της με τις τύχες των ανθρώπων που εκλαμβάνει ως απόδραση από την πλήξη ακόμα και του γαμήλιου ταξιδιού, θα αποδειχτεί μοιραίο, φέρνοντας την αντιμέτωπη με τις μεγαλύτερες φοβίες της. Ποια είναι η Έντα Γκάμπλερ; Ένα ερώτημα που βασάνισε μελετητές, σκηνοθέτες… και όσες την ερμήνευσαν. Μεταξύ τους η Ελεονόρα Ντούζε, η Ίνγκριντ Μπέργκμαν, η Μάγκι Σμιθ, η Ιζαμπελ Ιπέρ, η Κέιτ Μπλάνσετ… Ίσως να βασάνισε και τον ίδιο τον Ίψεν, αλλά αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Ποια είναι λοιπόν η Έντα Γκάμπλερ; Είναι ένα εύθραυστο φοβισμένο πλάσμα που ασφυκτιά εγκλωβισμένο μέσα σε μια άκρως συντηρητική κοινωνία, ή ένα απάνθρωπο «τέρας», έτοιμο να καταστρέψει και να αυτοκαταστραφεί; Πολλοί, βρήκαν πολλά στοιχεία του Άμλετ στη Έντα Γκάμπλερ. Και οι δυο γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν, αλλά δεν το κάνουν.
Γνωρίζουν τον ένοχο, αλλά ζουν δίπλα του. Και «φεύγουν» χωρίς στην πραγματικότητα να κάνουν τίποτα απ’ τα τόσα που σχεδίαζαν να κάνουν.[…](Πηγή: www.katoapotigefyra.gr)

Συντελεστές

Η Διασκευή - Σκηνοθεσία της «Έντας Γκάμπλερ» ανήκει στον Γιάννη Δρίτσα και σε μας η μεγάλη χαρά και εκτίμηση -προς το πρόσωπό του, αρχικά- για την πολύ όμορφη, άρτια, αισθαντική, γεμάτη φρεσκάδα και ικμάδα, παράσταση που «μορφωσε». Η αρμονία της ομάδας των Ηθοποιών, κάτω από την baguette του Δρίτσα, σε κίνηση, λόγο και υποκριτική «ετερότητα» -προς εξυπηρέτηση των ρόλων-  είναι αξιομνημόνευτη! Είχα την αίσθηση ότι βρισκόμουν σε Λονδρέζικη λαϊκή παράσταση, που απευθύνεται άμεσα σε όλους χωρίς «αποκλεισμούς». Αγγίζοντας  εφευρετικά την εποχή μας, σεβόμενη απόλυτα το παρελθόν, μα κυρία και πρωταρχικά  «ερωτοτροπώντας» τρυφερά με το παρόν. Στα άξια ευφήμου μνείας, εντάσσονται: Η δυναμική αρχή της παραστάσεως, τα σκηνοθετικά εφευρήματα κατά τη διάρκεια αυτής (π.χ.: Η «επέκταση» της σκηνής, το πάρτυ του Δικαστή Μπράκ κ.α.) και το «στρογγυλό» λογοτεχνικό τέλος της -σαν να έκλεισε ομοιόμορφα ένας ολοστρόγγυλος κύκλος, που περιλαμβάνει και τους θεατές-. Σκηνικά-κοστούμια, επιμέλεια φωτισμού/μουσικής: Μαριάννα Λαγουρού, Αυγουστίνος Ρεμούνδος, Αννίτα Κούλη, Χριστίνα Κουλουμπή, Απόστολος Κρίτσας, Γιάννης Δρίτσας ∙ και μόνη αυτή η επιλογή, να αναλάβουν όλοι μαζί τα ανωτέρω, δείχνει τη συνοχή, το Ήθος και την Αισθητική της ομάδας, πόσο μάλλον, όταν,  όλα ήταν λελογισμένα, άρτια αισθητικά και λειτουργικά -εξαιρώ το καπέλο του Γιέργκεν Τέσμαν (Αυγουστίνος Ρεμούνδος), που δεν είναι ταιριαστό με το υπόλοιπο ενδυματολογικό σύνολο-.

Ηθοποιοί

Η Αννίτα Κούλη (Έντα Γκάμπλερ) είναι εκθαμβωτική! Θυμίζει πορσελάνινή  ballerine του 17^ου Αιώνα που παλεύει με τους δαίμονες του εαυτού της και τις σκληρές ενδόμυχες σκέψεις-προθέσεις των άλλων. Και όμως… μέσα στη «σκληρότητά» της καταφέρνει να είναι τόσο «θυσιαστικά αναλώσιμη» όσο κανείς. Αναρωτιέμαι πόσο βαρύ μπορεί να είναι για εκείνη το πλεονάζον ταλέντο και η ευγενική παρουσία της, σε αυτήν την ιταμή εποχή…  Αυγουστίνος Ρεμούνδος (Γιέργκεν Τέσμαν), Χριστίνα Κουλουμπή (Τέα Έλβστετ), Απόστολος Κρίτσας (Δικαστής Μπράκ), Γιάννης Δρίτσας (Έιλερτ Λέβμποργκ) παίζουν σαν ζωντανές απεικονίσεις/ήρωες που ξεπηδούν από το Χειρόγραφο του Ίψεν. Το Κινησιολογικό και Εκφραστικό τους μέτρο, μόνο ακριβείας μπορεί να χαρακτηριστεί. Άφησα εσκεμμένα την Μαριάννα Λαγουρού (Θεία Γιούλε – Μπέρθα) για το τέλος και αυτό γιατί, κατά την κρίση μου, είναι ο «αφανής» σύνδεσμος όλων των χαρακτήρων του έργου, αφού μοιάζει να καθρεπτίζει και μοιραία να ενδυναμώνει τα φωτεινότερα σημεία όλων… είναι η Ηθοποιός που «τρέχει» -κατά διαστήματα- τα περισσότερα χιλιόμετρα έναντι όλων, ελέω διπλού ρόλου και υποκριτικής - συναδελφικής ευγένειας.

Θερμότατα Συγχαρητήρια!!!

 

---

Διασκευή – Σκηνοθεσία: Γιάννης Δρίτσας

Σκηνικά-κοστούμια, επιμέλεια φωτισμού/μουσικής & ερμηνείες:
Μαριάννα Λαγουρού, Αυγουστίνος Ρεμούνδος, Αννίτα Κούλη, Χριστίνα Κουλουμπή, Απόστολος Κρίτσας, Γιάννης Δρίτσας.

Πηγή κύριας φωτογραφίας: www.katoapotigefyra.gr

---

Subscribe στο κανάλι Νίκος Ανδρείος: http://bit.ly/2k9mlPf

Like us on Facebook: http://bit.ly/2zMQZFk
Follow us on Twitter: http://bit.ly/2BjUi32
Follow us on Instagram: http://bit.ly/2hYQtbS
Official Website: https://www.nikosandreios.com/gr/

---

Η Παρούσα δημοσίευση προστατεύεται από την κείμενη Ελληνική και Ευρωπαϊκή Νομοθεσία περί Πνευματικών Δικαιωμάτων! Απαγορεύεται η έντυπη αναδημοσίευσή της, συνολικά ή επί μέρους, χωρίς έγγραφη άδεια του Συντάκτη της. Οποιαδήποτε ηλεκτρονική αναδημοσίευση οφείλει να αναφέρει ρητά το Site-Blog: www.nikosandreios.com και τον εκάστοτε Συντάκτη της δημοσίευσης.