ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Tο Φινιστρίνι» του Βασίλη Ρίσβα, «Από μηχανής Θέατρο»
Του Νίκου Ανδρείου
Έχω γράψει άλλοτε… […]Το Θέατρο διά των μεθεκτικών λειτουργιών του «απογυμνώνει»… Μόνο όσοι είναι «εναρμονισμένοι» με την όποια «γύμνια» τους, τελικά, επικοινωνούν και την α-λήθειά τους, κάνουν Τέχνη! Σε σχέση, δε, με τη Συγγραφή, μόνο όσοι έχουμε σταθεί -με όποια συνθήκη- αντιμέτωποι με τη λευκή σελίδα, μπορούμε να αισθανθούμε τον κόπο, το μόχθο, την αγωνία και τις «απαιτήσεις» της, μέχρι αυτή να γεμίσει και εμείς να «αδειάσουμε»…[…] Δυστυχώς ή ευτυχώς -για εμένα ευτυχώς- τα ανωτέρω… γιγαντώνονται «επικίνδυνα» όταν το «προϊόν» της συγγραφής, άρα κατ’ επέκταση και ή Υποκριτική Τέχνη, αφορά Θεατρικό Μονόλογο -ίσως, το δυσκολότερο είδος για Θεατρικούς Συγγραφείς και Ηθοποιούς-!
[…]Το «ΦΙΝΙΣΤΡΙΝΙ» είναι μια καταγραφή των νευρώσεων και της αυτοαπομόνωσης του σύγχρονου ανθρώπου. Είναι το παράθυρο που κλείνουμε και σφραγίζουμε για να μην βλέπουμε και να μην ακούμε τι γίνεται έξω απ’ το «κελί» μας, γιατί αδυνατούμε να διαχειριστούμε τους φόβους, τις ανασφάλειες, την κατάθλιψη και την ανικανότητά μας να επικοινωνήσουμε με τους άλλους.
Έτσι διαλέγουμε να αποσυρθούμε στο μικρό προσωπικό μας σύμπαν και να κατηγορούμε για την ανεπάρκεια μας οποιονδήποτε και οτιδήποτε άλλο εκτός απ’ τον πραγματικό υπεύθυνο, τον εαυτό μας.
Κι όταν επιτέλους έρχεται εκείνη η ευλογημένη στιγμή που αποφασίζουμε να ενεργοποιηθούμε, να ανοίξουμε το παράθυρο και να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, συνειδητοποιούμε με πανικό ότι τίποτα εκεί έξω δεν είναι πια το ίδιο. Ο ήρωας του έργου εν τέλει κραυγάζει για βοήθεια. Το θέμα είναι, υπάρχει κάποιος να τον ακούσει; Κι αν τον ακούσει, θα βοηθήσει ή θα διπλοσφραγίσει και το δικό του παράθυρο;[…] (Πηγή κειμένου: www.amtheater.gr )
Συντελεστές
Ο Βασίλης Ρίσβας είναι ένας Ηθοποιός, Σεναριογράφος και Θεατρικός Συγγραφέας που εκτιμώ για την πορεία του στις ατραπούς της Τέχνης, ωστόσο, «Tο Φινιστρίνι» του με ξένισε, με αρνητικό πρόσημο! Όχι γιατί η -συγκεκριμένη- συγγραφική του προσπάθεια στερείτο από «καλές προθέσεις», όραμα και ρεαλισμό, αλλά γιατί οι «παθογένειες» του κειμένου του, φρονώ, τον αδικούν παράφορα! Το κείμενο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «Χαοτικά παραληρηματικό» -με «παρενθέσεις» που άνοιγαν χωρίς να κλείνουν, με ασάφειες κατά της εξιστόρησης του μύθου, με τσιτάτα «συνθηματικού τύπου», με βεβιασμένο, άνευρο και «αποκαρδιωτικό» τέλος κ.α.- ∙ χαρακτηριστικό της εποχής μας θα μου πείτε και θα συμφωνούσα! Η Θεατρική Τέχνη -όπως και όλες οι Τέχνες-, από την άλλη, οφείλει να προβληματίζει, όχι όμως και να αποτελεί τμήμα του -όποιου- προβλήματος! Ο Πέτρος Φιλιππίδης σκηνοθετεί, κατά τα επιφαινόμενα, «διεκπαιρεοτικά» την εν λόγω παράσταση ∙ ίσως γιατί υπάρχει ένας άγραφος κανόνας για του Πρωταγωνιστές των Μονολόγων: «Σαν είσαι μόνος στη σκηνή, παίξε και όπως θέλεις». Στα High lights (Μτφ.: υπεροχικά σημεία αναφοράς) της παραστάσεως, εντάσσονται: Τα Σκηνικά/Κοστούμια της Δέσποινας Βολίδη -ιδιαίτατα τα σκηνικά- που είναι εξαιρετικά, με την πιο «διερμηνευτική» και «υπαινικτική» οπτική -«πέπλο Διαφάνιας», «διαπερατότητα», βρύση, σιδερένια σύνθεση κ.α.-. Η Μουσική επιμέλεια του Ιάκωβου Δρόσου που είναι η απολύτως ενδεδειγμένη και οι Φωτισμοί του Γιώργου Αγιαννίτη που είναι ισοσταθμισμένοι με ακρίβεια και αισθαντικότητα.
Ο Αντίνοος Αλμπάνης επί σκηνής, πραγματικά, δίνει ό,τι καλύτερο έχει! Υποκλίνομαι στην προσπάθειά του και στον ιδρώτα του - Υπήρξαν αρκετές στιγμές που τον χάρηκα και τον θαύμασα!-. Και όμως… σε σχέση και προς την υποκριτική του «ωρίμανση» έχει να διανύσει κάποια απόσταση ακόμα, ιδίως με ένα κείμενο που δε βοηθάει αλλά «παλινδρομεί»!
Εν κατακλείδι… «Tο Φινιστρίνι» είναι μία καλή προσπάθεια ανάδειξης και καυτηρίασης αρκετών σύγχρονών μας προβλημάτων, αρκεί οι προσδοκίες των θεατών να περιοριστούν στον προβληματισμό και όχι και στην «επίλυσή» τους, δια της παραστάσεως.
Πηγή φωτογραφίας: www.amtheater.gr
Συντελεστές
Κείμενο : Βασίλης Ρίσβας
Σκηνοθεσία: Πέτρος Φιλιππίδης
Σκηνικά κοστούμια: Δέσποινα Βολίδη
Μουσική επιμέλεια: Ιάκωβος Δρόσος
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Βοηθoί Σκηνοθέτη: Χάρης Χιώτης, Ζαχαρένια Φραγκιαδάκη
Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας
Ερμηνεύει: Αντίνοος Αλμπάνης
Subscribe στο κανάλι Νίκος Ανδρείος: http://bit.ly/2k9mlPf Like us on Facebook: http://bit.ly/2zMQZFk
Follow us on Twitter: http://bit.ly/2BjUi32
Follow us on Instagram: http://bit.ly/2hYQtbS
Official Website: https://www.nikosandreios.com/gr/
Η Παρούσα δημοσίευση προστατεύεται από την κείμενη Ελληνική και Ευρωπαϊκή Νομοθεσία περί Πνευματικών Δικαιωμάτων! Απαγορεύεται η έντυπη αναδημοσίευσή της, συνολικά ή επί μέρους, χωρίς έγγραφη άδεια του Συντάκτη της. Οποιαδήποτε ηλεκτρονική αναδημοσίευση οφείλει να αναφέρει ρητά το Site-Blog: www.nikosandreios.com και τον εκάστοτε Συντάκτη της δημοσίευσης.
- Το Φινιστρίνι Αυλαία
