ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Εθνικό Θέατρο, «Ψηλά από τη γέφυρα», Άρθουρ Μίλλερ

Του Νίκου Ανδρείου

Είχα μίαν αίσθηση «άπωσης», στο να παρακολουθήσω ως θεατής/κριτικός, τη θεατρική παράσταση της κεντρικής σκηνής του Εθνικού Θεάτρου, «Ψηλά από τη γέφυρα» του Άρθουρ Μίλλερ (A view from the bridge, 1955). Και αυτό, γιατί, «φοβούμουν» το ζωντάνεμά της, εντός της τρέχουσας κοινωνικοπολιτικής καταστάσεως που διάγει η Χώρα μας. Η κεντρική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, είναι η πρώτη θεατρική σκηνή της Ελλάδος, λάθη δε συγχωρούνται…!

Φεύγοντας από την παράσταση, ώκτιρα τον εαυτό μου για την προτεραία «φοβία» μου και ταυτόχρονα λυπήθηκα που δεν θα είχε μεγαλύτερο «διαδραστικό αποτέλεσμα» -με το κοινό- η κριτική μου, αφού το έργο συμπλήρωσε -σχεδόν- το βίο του.

[…]Ο Αμερικανός συγγραφέας, με αφορμή ένα πραγματικό γεγονός, στήνει ένα σχεδόν αστυνομικής ροής δράμα, άμεσα επηρεασμένο ως προς τη δομή του από την αρχαία ελληνική τραγωδία. Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά ως μονόπρακτο στο Θέατρο Coronet του Μπρόντγουέι τον Σεπτέμβριο του 1955. Ο Μίλλερ το ξαναδούλεψε δίνοντάς του δίπρακτη μορφή για τον Πίτερ Μπρουκ που ανέβασε το έργο στο Γουέστ Εντ στο Λονδίνο (1956).

Αμερική, Μπρούκλιν, δεκαετία του ’50. Ενας Ιταλός μετανάστης, ο  Έντι Καρμπόνε  εργάζεται σκληρά στο λιμάνι για να συντηρήσει τη σύζυγό του Μπέατρις και την ανιψιά της Κάθριν, την οποία μεγαλώνουν σαν δικό τους παιδί. Η άφιξη Ιταλών συγγενών της Μπέατρις, που μπήκαν παράνομα στη χώρα αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον και φιλοξενούνται στο σπίτι τους ανατρέπει  την ισορροπία της οικογένειας. Η Κάθριν ερωτεύεται τον Ροντόλφο, τον νεαρό ξάδελφο της Μπέατρις, ξυπνώντας στη ψυχή του Έντι μια καταστροφική ζήλια, που τον ωθεί σε ακραίες συμπεριφορές.[…] ( www.n-t.gr )

Η Μετάφραση της Νικαίτης Κοντούρη και του Γιώργου Κιμούλη είναι εύληπτη και καλοδουλεμένη αν και είναι ορατά τα σημεία προσαρμογής/διασκευής, στην Ελληνική πραγματικότητα. Η Σκηνοθεσία (Νικαίτης Κοντούρη) είναι αισθητικά και δραματουργικά αρτιότατη, λιτή και συνάμα αισθαντική, εκλείπει ωστόσο, εν μέρει, η «υπόγεια δύναμη» του έργου -κυρίως στην πρώτη πράξη- με αδυναμία στη ομαλή κλιμάκωση του δράματος –από 1^η σε 2^η πράξη-. Η επιλογή του πεδίου/«σκακιέρας» που εκτυλίσσεται -κυρίως- η "υπόκριση" είναι εξαιρετική με μόνη παθογένεια τον απομακρυσμένο "Χορό", που κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να πλαισίωνε πιο «σφιχτά» το «πλαίσιο δράσης» των γεγονότων. Τέλος, η έμμεση «αντιπαραβολή» στην αρχή της 1^ης σκηνής με τη σημερινή πραγματικότητα της Χώρας μας, σε σχέση με αυτά που πραγματεύεται το έργο -μετανάστευση του 50’-, για εμένα είναι άτοπη. Τα Σκηνικά του Πάτσα με ενθουσίασαν, λυπάμαι, ωστόσο, που δε μπορώ να πω το ίδιο για τα κοστούμια, τα οποία θα χαρακτήριζα «ανομοιογεννή». Φωτισμοί, Μουσική, Επιμέλεια Κίνησης, Βίντεο (βλ. κάτωθι συντελεστές):Εξαιρετικά!

Ο Γιώργος Κιμούλης (Έντι Καρπόνε) είναι σαγηνευτικός αν και θα ήθελα να «τσαλακωθεί» περισσότερο. Η Μαρία Κεχαγιόγλου (Μπέατρις) καθηλωτική στις υποκριτικές «άρσεις» και αερικό στα υπόλοιπα μέρη. Ο Νίκος Χατζόπουλος (Αλφιέρι), μοιραία ως εκ του ρόλου του και δικαίως ως εκ της υποκριτικής του, αποτελεί τον «συνεκτικό αρμό» του έργου. Η Ηλιάννα Μαυρομάτη (Κάθριν) και ο Αλέξανδρος Μαυρόπουλος (Ροντόλφο) ενσαρκώνουν μοναδικά τη διαπάλη μεταξύ Φωτός και Σκότους, Άσπρου και Μαύρου, Αγάπης και Μίσους, αν και γνωρίζουν πώς θα προδοθούν ακόμα και από τους εαυτούς τους..., υπηρετώντας το σπουδαίο κείμενο του Μίλλερ.

Πηγή Φωτογραφίας: www.n-t.gr

 

---

 

 

Μετάφραση: Νικαίτη Κοντούρη – Γιώργος Κιμούλης

Σκηνοθεσία – Διασκευή : Νικαίτη Κοντούρη

Σκηνικά – Κοστούμια: Γιώργος Πάτσας

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Μουσική: Σοφία Καμαγιάννη

Επιμέλεια Κίνησης: Αγνή Παπαδέλη – Ρωσσέτου

Βίντεο: Γιώργος Ζώης

Βοηθός σκηνοθέτη: Θάλεια Γρίβα

Διανομή

Ilya Algaer, Θάλεια Γρίβα, Πάρις Θωμόπουλος, Μαρία Κεχαγιόγλου, Γιώργος Κιμούλης, Κώστας Κοράκης, Αναστάσης-Συμεών Λαουλάκης, Γιώργος Ματζιάρης, Ηλιάννα Μαυρομάτη, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Στάθης Παναγιωτίδης, Τάσος Πυργιέρης, Κώστας Φαλελάκης, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος Νικόλας Χανακούλας, Νίκος Χατζόπουλος,

Μουσικός επί σκηνής: Χρήστος Καλκάνης (κλαρινέτο)*

*www.n-t.gr