Άλλη μία κουραστική ημέρα έφτασε στο τέλος της και ʿγω πιο κοντά στο δικό μου…! Πραγματικά θα ήθελα κάποιος υπεύθυνα να μου πει που σωρεύεται όλη αυτή η κούραση, σε πιο ζωτικό όργανο ή «τμήμα» του σώματος! Ή μήπως στην Ψυχή πάει και καθηλώνεται; Από την άλλη σκέπτομαι…, αφού κουράζομαι ΥΠΑΡΧΩ! Δεν είναι καθόλου λίγο…, μόνο που τα καθημερινά Θαύματα, συνήθως δεν εγείρουν τις «ορδές» των απανταχού προσκυνητών…

(Πίνακας: Γιώργου Ρόρρη, "Τάκης", 2012, Λάδι σε μουσαμά)