Βήματα προς τη σχάση του Επέκεινα…
Δημοσιεύτηκε στις 12/12/2017
Βήματα προς τη σχάση του Επέκεινα…
Στον Αγαπημένο μου θείο Γ.Γ.
Κράτησα μ’ όση δύναμη βρήκα το ξύλινό σου «πλαίσιο»
Το έσφιξα με απαντοχή ακόμα και με τις άκρες των δαχτύλων,
Δεν άκουγα ανάσα, σφυγμό, μήτε παλμό ζωής
Κι όμως κατάφορτος απ’ των καρδιακών στιγμών -μας- το «βάρος»
Μήτε σκυφτός, μήτε σερνάμενος από της λύπης την οδύνη πορεύτηκα
Μόνο αγέρωχος, στητός και ευθυτενής τα βήματα έκανα
Μέχρι τη σχάση αυτής της γης που λέμε τάφο
Πως θα μπορούσα αλλιώς αφού εσέ – Αγαπημένε μου- θα υποδεχόταν…*
Ανέκδοτο ποίημα του Ν.Α.
