«Γράφημα…χρόνου»
«Γράφημα…χρόνου»
Το Χρονογράφημα της Κυριακής (22/7/2018), του Νίκου Ανδρείου
"Η άμμος μοιάζει στη μνήμη"
“Πάνω στην άμμο την ξανθή / γράψαμε τ’ όνομά της”
Γιώργος Σεφέρης, "Άρνηση"
Άμμος ξανθή, Ήλιος πυρός και θάλασσα, τα «στοιχεία» που συνθέτουν μία καλοκαιρινή εικόνα έκστασης και πάθους εντός του θέρους. Τί γίνεται, όμως, όταν σε έχει ακολουθήσει στην αμμουδιά ο «οίστρος» του να παρατηρείς -όσο βαθύτερα γίνεται- και να μη βλέπεις απλά και «αδιάφορα» τον περιβάλλοντα χώρο γύρω σου; Αρχικά «καταστρέφεται» η αμεριμνησία ενός ανέμελου μπάνιου στη θάλασσα. Και τότε έρχονται “μνήμες, θηράματα περαστικά”*! Ξαφνικά η άμμος γίνεται αφορμή βουτιάς προς τα μέσα και όχι στο ιώδες υγρό στοιχείο…
Φυσάει ένα αεράκι και οι μικροσκοπικοί κόκκοι της, θυμίζουν όσα επιμελώς ξέχασες να θυμηθείς…, εισχωρεί στα πιο απίθανα σημεία του σώματος και των λιγοστών ενδυμάτων σου και κατανοείς ότι δεν έχεις χαλί για να «κρυφτείς», την αισθάνεσαι υγρή και πηχτή στα πόδια σου και προσομοιάζεις με μαφιόζο που τον έχουν τσιμεντώσει «επιπόλαια». Μα πάνω και πέρα από όλα, πιθανά, αναλογίζεσαι πως κάθε «σποράκι» της είναι και μία μοναδική και ανεπανάληπτη στιγμή σου, που πέρασε, αλλά δε χάθηκε τουλάχιστον εντός των «λαβυρίνθων» του μυαλού σου!
Η άμμος μοιάζει πολύ με τη μνήμη. Είναι «άπιαστη»..., εισχωρεί όπου θέλει και όταν θέλει αυτενεργώντας, ακόμα και υγρή «αναγνωρίζεται», είναι ευαίσθητη και συνάμα άσπαστη. Μα κύρια και πρωταρχικά όσο και αν την αρνηθείς ξέρει να… -σε- «διεκδικεί», απαράμιλλα…
Το να της… αντισταθείς δεν είναι -κατά τα επιφαινόμενα- μια σοφή επιλογή!!!**
* Νίκος Ανδρείος, ποίημα: "Ακροβάτες σε διάβαση", "Περίπατος στον Αδη", Synergie, Αθήνα, 2008
**1η δημοσίευση: 07/08/2017
Πηγή φωτογραφίας: http://bit.ly/2ujvQ2U
- Μ.ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ - ΑΡΝΗΣΗ (Στο περιγιάλι το κρυφό)
