«Γράφημα… χρόνου»

«Γράφημα… χρόνου»

Το Χρονογράφημα της Κυριακής (16/9/2018),  του Νίκου Ανδρείου

“Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ’ αδύνατο”*

Ο χαρακτηριστικός ήχος του κουδουνιού, ήχησε για χιλιάδες σχολικές μονάδες ανήκουσες στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Διδασκαλικοί και καθηγητικοί Σύλλογοι, συνεδρίασαν και -υποτίθεται- «χάραξαν» πορεία…, προς την απόκτηση της γνώσης, για τους μαθητές τους. Σύλλογοι Γονέων συνάχθηκαν για να αντιμετωπίσουν τα όποια προβλήματα (κτιριακά κ.α.), πριν την εμφάνισή τους, με το γνωστό σύνθημα: «Καλύτερο το προλαμβάνειν του θεραπεύειν». Και πολιτικοί πάσης φύσεως, θέσεως, αρμοδιότητος και -επί του πρακτέου- εμπλοκής, πρόβαραν τα κοστούμια (οι κύριοι) και τα «συνολάκια» (οι κυρίες), μαζί με τις «χαριτωμένες» ευχές και τα μπαγιάτικα ανέκδοτα, που θα πασάρουν την ημέρα του Αγιασμού - ενάρξεως της νέας Σχολικής χρονιάς. Πιο έντιμη στο ρόλο της -όπως κάθε χρόνο- η χορεία  του  «παπαδαριού» ∙ ρούφηξε… αυγά ημέρας, για να ανταπεξέλθει στα ψαλμικά μέρη -με αμυδρές, αλλά υπαρκτές, εξαιρέσεις-.

Φυσικά…, πριν την 11^η Σεπτεμβρίου, ορδές μικρών και μεγαλύτερων αγοριών και κοριτσιών κατέκλυσαν τα μαγαζιά, του άμεσου -για την εποχή- ενδιαφέροντός τους. Φωνές και κλάματα με αφορμή μία σχολική τσάντα, γκρίνια για το οικονομικό «φορτίο» των μαθητικών αγορών, ασυμφωνία των γονέων για όλα όσα πρέπει να προμηθευτεί ένα παιδί για το Σχολείο -με μόνο σημείο επαφής, ότι ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ-, κλοτσοπατινάδα για τα εκπτωτικά προϊόντα πολυκαταστημάτων -εναρμονισμένων στο… πνεύμα της εποχής- και άλλα… τινά φαιδρά, εν πολλοίς! Με οδήγησαν σε τούτη την αλγεινή καταγραφή…

Ξέρω πως, ίσως, αδικώ κάποιους από τους προαναφερόμενους και σε αυτούς ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ. Για τους άλλους όμως -έχω την αίσθηση- τους περισσότερους, θέτω απλά ορισμένα ερωτήματα:

Εκπαιδευτικοί, εργασθήκατε έστω και μια ώρα, κατά τη διάρκεια των διακοπών σας, προετοιμαζόμενοι για όσα μέλλει να διδάξετε?

Υπάλληλοι των Σχολείων, κάνατε ότι ήταν δυνατόν για να παραδοθούν, όσο το δυνατόν καλύτερα και αρτιότερα τα Σχολικά κτίρια?

Πολιτικοί - αυτοδιοίκησης και κεντρικής πολιτικής σκηνής -, νιώσατε έστω και λίγο συνυπεύθυνοι για τα χάλια της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαιδεύσεως και ας μην είχατε «απτή» ευθύνη, πόσο μάλλον οι καθʾ ύλην αρμόδιοι?

Γονείς, καθίσατε με τα παιδιά σας, έστω και μία ώρα, συζητώντας τους στόχους και τα όνειρα που μορφώνουν…, για τη νέα Σχολική περίοδο?

Με λύπη γνωρίζω, δε θα λάβω/λάβουμε απαντήσεις

Καλή Σχολική χρονιά στους απανταχού μαθητές!

Υγ.: Παιδιά, Αν μπορούσα να σας μιλήσω, θα σας έλεγα Η ΓΝΩΣΗ είναι ΔΥΝΑΜΗ και τα ΟΝΕΙΡΑ για έναν καλύτερο κόσμο πραγματοποιήσιμα…

 

*Τραγούδι: «Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ’ αδύνατο», Στίχοι: Άρης Δαβαράκης - Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος

Πηγή φωτογραφίας: https://bit.ly/KbEqV1