Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη…
Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη…*
Το Χρονογράφημα της Κυριακής (24-3-2019), του Νίκου Ανδρείου
Παραμονή της Εθνικής επετείου, της 25ης Μαρτίου σήμερα! Μοιραία η Σκέψη, η Καρδιά και η Ψυχή «εναρμονίζονται» περισσότερο με τα υψηλά ιδεώδη του δίκαιου επαναστατικού αγώνα των προγόνων μας… Ανακαλούνται… τα Ιστορικά πρόσωπα που ανιδιοτελώς θυσιάστηκαν και πόνεσαν και μάτωσαν, ο μόχθος, η δυναμική θέληση και το πείσμα ενός ολόκληρου υπόδουλου λαού -σαφώς και με εξαιρέσεις-, οι μάχες «Πάση Δυνάμει» των ψυχομένων -πλην- ξυπόλυτων Ελλήνων, οι «ουδέτεροι» βολεμένοι της Ιστορίας -που υπήρχαν, υπάρχουν και πάντοτε θα υπάρχουν-, οι «Μεγάλες Δυνάμεις», τα κατοπινά -αλγεινά- χρόνια -μετά την επικράτηση της Νίκης-, το νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος κ.α. .
Μετά από όλες αυτές τις «ενθυμικές ενατενίσεις»… απρόσκλητα ορθώνονται τα ερωτήματα: Τώρα τι…; Τί σχέση έχει αυτός ο λαός, με εκείνον…; Θα ήταν άδικο να πούμε καμία και υπερφίαλα «ανεδαφικό» και αισιόδοξο, να ξεστομίσουμε ότι αποτελεί συνέχειά του!
Ζούμε… στην εποχή της «ουδετερότητας», της διεκδίκησης -υποτίθεται- των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων -καταστρατηγώντας άλλα-, της Ιστορικής άγνοιας, αμνησίας και λήθης που οδηγεί στην ανιστόρητη «ευμάρεια»∙του άκρατου «εκμοντερνισμού», της βολικής παθητικότητας που οδηγεί στην απάθεια, των επαίσχυντων «μνημονίων» που οδηγούν στην αμνησία -ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με το πολιτικό προσωπικό της Χώρας-, της εύκολης κατηγοριοποίησης ανθρώπων, των fake news (Μτφ.: Ψευδών ειδήσεων), του πολιτικού αμοραλισμού, των «παραιτήσεων» που ομοιάζουν με «αιτήσεις» για την επόμενη πίστα σε video game (Μτφ.: Ηλεκτρονικό παιγνίδι) κ.τ.α. .
Και όμως… παρόλα αυτά… Ζούμε και σε έναν ευλογημένο τόπο. Με έκπαγλες και εκθαμβωτικές ομορφιές, Ήλιο, Ιστορία, Αγώνες, Θυσίες, ανθρώπους και τη Γαλανόλευκη -με όλους τους συμβολισμούς της- να κυματίζει στους κοντούς των σημαιών, μα κύρια και πρωταρχικά στις καρδιές και το Νου μας! Όπως -ενδεικτικά αναφέρω...συγχρονούς μας- στην καρδιά και το Νου του Μανώλη Γλέζου και του Λάκη Σάντα, όπως στην Ψυχή της Κυράς της Ρω (Δέσποινα Αχλαδιώτη, 1890-1982) και τόσων -άσημων- άλλων. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Τουλάχιστον ας μην αρνούμαστε το Φως, χάριν του… σκότους!
Χρόνια πολλά Ελλάδα!!!
*Στίχος του Εθνικού μας Ύμνου (Διονυσίου Σολωμού, «Ύμνος εις την Ελευθερίαν»)
Πηγή φωτογραφίας (Απεικονίζεται η Κυρά της Ρω, σε υποστολή Σημαίας): https://bit.ly/2UOeS5D
Η Παρούσα δημοσίευση προστατεύεται από την κείμενη Ελληνική και Ευρωπαϊκή Νομοθεσία περί Πνευματικών Δικαιωμάτων! Απαγορεύεται η έντυπη αναδημοσίευσή της, συνολικά ή επί μέρους, χωρίς έγγραφη άδεια του Συντάκτη της. Οποιαδήποτε ηλεκτρονική αναδημοσίευση οφείλει να αναφέρει ρητά το Site-Blog: www.nikosandreios.com και τον εκάστοτε Συντάκτη της δημοσίευσης.
