«Γράφημα…χρόνου»

«Γράφημα…χρόνου»

Το Χρονογράφημα της Κυριακής (14-4-2019), του Νίκου Ανδρείου

Αιδώς… ανθυποψήφιοι!

Στον 502^ο στίχο (Ό ραψωδία) της Ιλιάδας, ο Όμηρος αναφέρεται στους Αργείους, επιπλήττοντάς τους για τη στάση τους, έναντι των Τρώων. Έκτοτε η φράση αυτή, «φιλοξενήθηκε» στη στοματική κοιλότητα και τα χείλη πολλών, σαν «εγκλητική ετυμηγορία» της ντροπής που θα έπρεπε να νιώθουν οι σύγχρονοί τους «Αργείοι»! Και όμως… όσο και αν φωνάζουν, δικαίως ή αδίκως, οι «κατήγοροι» για ντροπή και αιδώ, οι «κατηγορούμενοι» έχουν μάθει να δείχνουν «στωικότητα», επίπλαστη αυτοσυγκράτηση και «ανάλγητη απάθεια» (sic) και ως εκ τούτου είναι αξιοθαύμαστα… πολιτευόμενοι ∙ εξάλλου θέλει «δύναμη» και περίσσιο θράσος να σε φτύνουν –μεταφορικά μιλώντας- και εσύ να τραγουδάς: «Siiiinging in the raaain»…

Εσχάτως… όλο και περισσότεροι υποψήφιοι για τις εκλογές (Δημοτικές, Περιφερειακές και Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου), κάνουν την εμφάνισή τους, σαν τα σαλιγκάρια ή τα «σαλιγκάρια» μετά τη βροχή (Βλ. Χρονογράφημά μου 7^ης Απριλίου 2019), ζητώντας μας την πολυπόθητη -και πολυπροδομένη- ψήφο. Όλοι τους με μία φωνή έχουν «κεραυνοβοληθεί» από το υψηλό αίσθημα ευθύνης και προσφοράς προς τη Χώρα τους. Όλοι τους αν και είναι, κατά δήλωσή τους, επιτυχημένοι στον επαγγελματικό τους στίβο, διατείνονται, πως είναι έτοιμοι/έτοιμες να «θυσιαστούν» για το κοινό καλό! Αλησμόνητη θα μου μείνει, η φράση γηραιού καφενόβιου -προ λίγων ημερών- στον Πειραιά σε κάθιδρο υπο-ψόφιο (συγγνώμη υποψήφιο). Αφού το άκουσε για λίγο -να ρητορεύει σαν άλλος Μαυρογιαλούρος-, καθήμενος και στηριζόμενος στην μαγκούρα του, του είπε: «Άσε μας ρε παλληκάρι μου, με κλανιές δε βάφεις αυγά και έρχεται και Πάσχα» για να πάρει την «αποστομωτική» απάντηση, εν μέσω θορυβωδών γελώτων της ομηγύρεως, εκ του υποψηφίου: «Λυπάμαι πολύ κύριε» και να λάβει τη «χαριστική βολή» από τον λατρεμένο παππούκα: «Μη λυπάσαι παιδί μου, γιατί συγκινούμε και τα μπήγω εύκολα τα κλάματα»!!!

Δε ξέρω τί να πρωτοπώ… εν μέσω: Μίας ανερυθρίαστης, εκ νέου, υποψήφιας για τη μεγαλύτερη περιφέρεια της Ελλάδος και ενός χωρατατζή -περί ετυμηγορίας- Πρωθυπουργού, ενός αυτοφωτογραφιζόμενου, γελοιωδώς, Προέδρου της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως, ενός πολυγραφότατου –εις τους γενετικούς του αδένες- υποψηφίου του μεγαλύτερου Δήμου της Χώρας,  μίας «κεκεδίζουσας» -προσοχή! χωρίς κανένα ιατρικό θέμα- υποψήφιας για το Δήμο της Συμπρωτεύουσας κ.α. πολλών… μα πάρα πολλών!

Ίσως, απευθυνθώ στη Novartis, δε μπορεί τόσοι «γιατρεύτηκαν», κάτι θα μου δώσει…

Αν όχι φάρμακο, έστω… ωτασπίδες και τυφλοπάνι!!!

 

Φωτογραφία (εικονιζόμενος, Λάμπρος Κωνσταντάρας): Από την ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο» Σενάριο-Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος, Φίνος Φιλμ, 1965

---

Subscribe στο κανάλι Νίκος Ανδρείος: http://bit.ly/2k9mlPf Like us on Facebook: http://bit.ly/2zMQZFk
Follow us on Twitter: http://bit.ly/2BjUi32
Follow us on Instagram: http://bit.ly/2hYQtbS
Official Website: https://www.nikosandreios.com/gr/

Η Παρούσα δημοσίευση προστατεύεται από την κείμενη Ελληνική και Ευρωπαϊκή Νομοθεσία περί Πνευματικών Δικαιωμάτων! Απαγορεύεται η έντυπη αναδημοσίευσή της, συνολικά ή επί μέρους, χωρίς έγγραφη άδεια του Συντάκτη της. Οποιαδήποτε ηλεκτρονική αναδημοσίευση οφείλει να αναφέρει ρητά το Site-Blog: www.nikosandreios.com και τον εκάστοτε Συντάκτη της δημοσίευσης.