Ο πόλεμος και το… «μαύρο»!
«Γράφημα...χρόνου»
Το Χρονογράφημα της Κυριακής (13-10-2019), του Νίκου Ανδρείου
Ο πόλεμος και το… «μαύρο»!
Το «μαύρο»: Είναι το «χρώμα» του πένθους, της λύπης, της ουδετερότητας, των αναγκαίων «ενσωματώσεων» βάθους και σκιάσεων, της «προοπτικής» ή της ανυπαρξίας της. Είναι η εκδοχή του επίσημου και η συνάφεια της σοβαρότητας -με μοιραίες, ενίοτε, παρενέργειες-. Είναι το άγνωστο και η ενθύμηση του Μυστηρίου του θανάτου. Είναι η πιο «σοφή» ενδυματολογική επιλογή και ταυτόχρονα η πιο «επικίνδυνη» όταν εκλείπει η… προσωπικότητα. Είναι τρύπα, χοάνη και τηλεοπτικό -κατά το πρόσφατο εν Ελλάδι παρελθόν- παραμύθι, χωρίς δράκο. Είναι το «Αντίπαλον δέος» του Φωτός, αν και εκείνο πάντα διαχέεται ενώ το μαύρο «συσπειρώνεται» σαν κακομαθημένο παιδί στα «θέλω» του. Πέρα πολλών άλλων… Το «μαύρο» δεν είναι καν «χρώμα», αφού απορροφά όλο το φως του χρωματικού φάσματος!
Αν ο πόλεμος είχε χρώμα, θα ήταν το μαύρο. Και λέω είχε, γιατί δεν μπορεί να έχει… δεν θέλω να έχει! Αν έχει, σημαίνει, πως κάπως τον «χωράμε», τον αντέχουμε, τον «εκλογικεύουμε». Σημαίνει πως τον αναγνωρίζουμε -έστω- σαν «βιωματική συνθήκη»!
Θα μου πείτε «Και τι μ’ αυτό; Είτε έτσι, είτε αλλιώς υπάρχει!». Και θα αντιτάξω…: Πριν το θαύμα υπάρχει η -έστω για κάποιους- προσμονή του. Πριν περπατήσει ένα μικρό παιδί, μπουσουλάει. Πριν μάθουμε να γράφουμε ή να διαβάζουμε, -εν αρχή μερικώς- κατανοούμαι. Πριν θεραπευθούμε, προσμένουμε τη διάγνωση και κατόπιν τη θεραπεία. Πριν τη συνήθεια και την έξη, προϋπάρχει η θέληση και η βούληση, έστω «ερήμην». Πριν την ύπαρξη… το Μυστήριο της ανυπαρξίας, του πηλού ή της μεγάλης έκρηξης. Μα πριν τον πόλεμο, τον όποιο πόλεμο, τον πόλεμο τον αρχικό… υπήρχε ασύγκριτα περισσότερο φως από σκοτάδι, χαρά από λύπη, ηρεμία από αντάρα, ευφορία από θλίψη, ευημερία από καταστροφή, δικαιοσύνη από αδικία, ευγνωμοσύνη από απληστία -και τόσα άλλα...-· εν τέλει Ζώη από θάνατο. Τώρα δυστυχώς… πηχτό μαύρο!!!
Συνηθίσαμε το αίμα, φωτογραφίσαμε τη δυστυχία στα μάτια των αμάχων -αλίμονο, ακόμα και των μικρών παιδιών!-, στείλαμε ανταποκριτές να καταγράφουν την κατάντια μας, εκδηλώσαμε την ευαισθησία μας -Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης κ.α.- θρυμματίζοντας την όποια ανθρωπινότητά μας, «συνθηκολογήσαμε» την Ειρήνη στις μπούκες των κανονιών…
Για άλλη μία φορά οικτρά απαθής, κάναμε τον πόλεμο υπαρκτή επιλογή… Τώρα ποιος θα μας σώσει από το τέρας που καθρεφτίζεται στον καθρέφτη μας;
Subscribe στο κανάλι Νίκος Ανδρείος: http://bit.ly/2k9mlPf
Like us on Facebook: http://bit.ly/2zMQZFk
Follow us on Twitter: http://bit.ly/2BjUi32
Follow us on Instagram: http://bit.ly/2hYQtbS
Official Website: https://www.nikosandreios.com/gr/
Η Παρούσα δημοσίευση προστατεύεται από την κείμενη Ελληνική και Ευρωπαϊκή Νομοθεσία περί Πνευματικών Δικαιωμάτων! Απαγορεύεται η έντυπη αναδημοσίευσή της, συνολικά ή επί μέρους, χωρίς έγγραφη άδεια του Συντάκτη της. Οποιαδήποτε ηλεκτρονική αναδημοσίευση οφείλει να αναφέρει ρητά το Site-Blog: www.nikosandreios.com και τον εκάστοτε Συντάκτη της δημοσίευσης.
